Eindelijk staat de wekker vandaag eens later… we hoeven “pas” om kwart over acht te gaan ontbijten bij het ontbijtbuffet in het hotel. Om half tien vertrekken we voor een tour door de Canyon X, een slotcanyon in Page. Als we daar aankomen, moeten we alles, maar dan ook echt alles behalve onze fototoestellen, in de auto achterlaten, niets mag mee naar de canyon. We mogen nog net onze kleren aanhouden. Hmmm, beetje ongemakkelijk als alle belangrijke papieren en pasjes in je rugzak zitten, maar we hebben weinig keus. Op hoop van zegen dan maar. Na een korte rit in een busje komen we aan bij de Canyon X, waar we een uurtje rondlopen door twee verschillende canyons. Het is er weer prachtig, vergelijkbaar met de Antelope Canyons, maar een stúk minder druk en gejaagd. Deze is dus ook zeker aan te raden als alternatief voor de Antelope Canyon. We lopen ook met een gezellig groepje, een Frans/Duits gezin met drie dochtertjes, dat woont in Florida en Hillary, een meisje uit Kentucky dat alleen op vakantie is. Het uur is zo voorbij, waarna we weer terug worden gebracht naar de parkeerplaats.
Helaas geen fooi kunnen geven aan de gids, want tja, alles moest in de auto achter blijven, dus geen geld op zak….
Na een lunch op de kamer van het hotel met verse ananas, kersen en pastasalade die we nog over hadden van een andere dag, rijden we weer terug naar de Paria Outfitters van gisteren. We hadden toen namelijk geen geld bij ons, en we konden alleen maar cash betalen (hello, IRS?). Dat geld hebben we dus gisterenavond nog moeten pinnen en gaan we nu nog even betalen, we willen toch nog daar in de buurt naar de Paria townsite, een gebied met hele mooie gekleurde, gelaagde rotsen. De laatste acht kilometer is een dirtroad, en dit is echt een hele smerige…. De kleur van onze lichtgrijze auto is binnen no-time veranderd naar roodbruin! Als we uit willen stappen voor foto’s blijken er ook nog heel veel mini-bugs rond te vliegen. Susan, van Paria Outfitters, had al gezegd dat die door het natte weer van de laatste weken in grote getale rondvliegen op sommige plekken en dat die echt “nasty” zijn, dus we kruipen heel snel weer terug in de auto. Een half uur en tien mijl later, staan we weer aan de hoofdweg met drie foto’s op het toestel en tientallen vliegjes in de auto die Aniek allemaal dood moet slaan. Als we gaan tanken wassen we ook maar meteen de auto een beetje, want hij is wel erg smerig….
Hierna wordt er nog even gezwommen door Aniek en Lenie en daarna gaan we pizza en pasta eten bij de Canyon King, een pizzeria in een omgebouwde radarboot. Na de laatste boodschappen bij de Wallmart zijn we klaar om morgen verder te trekken naar de Grand Canyon.
Die lichtval..........
BeantwoordenVerwijderen