maandag 10 juni 2019

Maandag 10-6-2019: Weer terug naar Vegas

Helaas vandaag alweer de laatste dag in Zion, en eigenlijk ook de laatste dag van de vakantie. We vliegen wel pas morgen terug, maar aangezien we al om 7.00 uur op het vliegveld moeten zijn, telt dat niet meer echt als vakantiedag….
We maken nog even van de ochtend gebruik om de Canyon Overlook wandeling in Zion te doen. Het ligt buiten de hoofdcanyon, en we moeten er met de auto heen; we gaan vroeg, want het is een populaire wandeling, en de parkeerplaats is erg klein, dus we hebben meer kans op een plekje als we vroeg zijn. Om half negen komen we de parkeerplaats op en parkeren op het één na laatste plekje, mazzel dus. Dit is zo’n leuke wandeling omdat hij niet te lang is,  niet te steil en afwisselend qua lopen met hier en daar wat klauterwerk tussendoor. En toch een prachtig uitzicht aan het einde! Er staat officieel een uurtje voor, maar bijna twee uur uur later staan we pas weer bij de auto; veel tijd genomen voor foto’s en voor genieten van het uitzicht.










Dan wordt het echt tijd om afscheid te nemen van Zion, we vertrekken weer richting Las Vegas. Is in principe drie uur rijden, maar we winnen weer een uur terug vandaag, en na de gebruikelijke file rond Las Vegas zijn we rond twee uur bij ons appartement-hotel. Even zwemmen, even lezen, even what’s appen en om zes uur gaan we uit eten bij een buffetrestaurant, de Gold Coast, lekker goedkoop, $16,99 p.p. en genoeg keus. Dat hebben toen we aankwamen in Las Vegas niet gedaan, dus vandaag hebben we dat nog tegoed. Daarna op tijd naar bed, want morgen dus heel vroeg de wekker en helaas weer terug naar huis….


zondag 9 juni 2019

Zondag 9-6-2019: Zion N.P. op de fiets

Een kort verhaal vandaag, want we hebben maar één activiteit gedaan; een fietstocht door Zion National  Park. Om tien voor half acht (bibberend met onze vesten aan, maar in korte broek) lopen we al naar de shuttlebus in Springdale die ons voor de fietsenverhuur bij de ingang van het park afzet, waar we alledrie een fiets huren. Na een testrondje kunnen we door naar de shuttlebussen die het park in rijden. Enigszins voorbereid op een lange rij, want het is zondag en Zion staat bekend om beruchte lange rijen voor de shuttlebussen in het weekend en in vakanties, maar… het valt heel erg mee, en na een kwartiertje zijn we al aan de beurt. Fietsen op de bus gezet en daarmee helemaal naar boven gereden. Bij de bovenste halte, Temple of Sinawava, lopen we even naar de Virgin Rivier toe om te kijken hoe hard die stroomt. De Narrows, aan het einde van de canyon, waar je normaal een hele wandeling door het water kunt maken, is namelijk nog steeds afgesloten door de hoge waterstand vanwege smeltende sneeuw. Dat is extreem laat in het seizoen; de wandeling die wij door de Narrows gepland hadden, kan dus ook niet doorgaan.

Na even bij de rivier rondgelopen te hebben, beginnen we aan de fietstocht. Het is behoorlijk fris, dus wel afzien in het begin…. Toch blijft het prachtig én leuk om bijna zonder te hoeven trappen naar beneden te zoeven door de schitterende omgeving van Zion Canyon, langs de weg waar verder alleen maar een enkele shuttlebus soms voorbij rijdt. Onderweg stoppen we op diverse plaatsen voor een fotomoment, een korte wandeling, of om wat te drinken bij de Zion Lodge, en langzaam maar zeker wordt het zonnig en warm.  Onderweg leggen Aniek en José nog een losgelopen fietsketting weer terug op zijn plaats (vieze handen!) en zo komen we zo’n vier uur later weer beneden aan.







We leveren de fietsen in, en trakteren onszelf op een lekker ijsje, waarna we de rest van de middag “vrij” hebben om te lezen en te appen bij het zwembad van het hotel.
Na het avondeten bij Oscar’s Café wagen we een tweede poging om een mooie zonsondergang foto te maken bij Canyon Junction, over de rivier met de berg de Watchman op de achtergrond, deze keer met nog meer zon op de berg. Vanaf de brug en vanaf beneden bij het water.



zaterdag 8 juni 2019

Zaterdag 8-6-2019: Zion National Park / Kolob Canyon

We beginnen de dag vandaag met het inpakken van de koffers omdat we van het ene hotel in Springdale naar het andere gaan. Van de Best Western Zion Canyon Inn naar het Zion Park Motel. Van een splinternieuw hotel met grote kamer, blinkende badkamer en terrasje, naar een wat bruiner jaren ‘70 motel met een paar stoeltjes voor de deur. Maar ook naar de helft van de prijs per nacht :-). En de bedden liggen prima.

Daarna gaan we rond negen uur naar het Zion National Park, we gaan hier de Watchman trail doen, een ideale wandeling voor in de ochtend, want de trail ligt grotendeels in de schaduw en de bergkant waar je uitzicht op hebt, ligt in de zon. Het is weer een flinke klim om boven te komen, maar daar aangekomen is er wel een mooi uitzicht over het Visitor center van Zion en op de bergen daarachter.









Als we weer beneden zijn, gaan we eerst vragen of we al kunnen inchecken bij het nieuwe hotel, en dat kan om 13.00 uur. Het is 12.00 uur, dus we gaan eerst een welverdiend ijsje eten bij de Zion candy store en wat laatste boodschappen doen en dan is het 13.00 uur en kunnen we in de kamer. We zitten even rustig bij het zwembad en enkele uurtjes later vertrekken we naar de Kolob Canyon. Dit is de “andere kant” van Zion, drie kwartier rijden vanuit Springdale, en een héél stuk rustiger dan de hoofdcanyon zelf. Eerlijk is eerlijk, er is ook minder te zien dan in de hoofdcanyon, maar het is wel leuk om een keer gezien te hebben.





Op de terugweg maken we een stop bij de McDonalds in Hurricane, en dan hebben we meteen gegeten voor vandaag. Als we terug zijn bij het hotel, besluiten we nog even de zonsondergang te kijken over de Virgin River met op de achtergrond de Watchman, dezelfde berg als waar we vanmorgen tijdens de wandeling uitzicht op hadden. We zijn aan de late kant, maken nog wat foto’s en zien als bonus nog twee hertjes bij de waterkant. Morgen gaan we misschien even terug en dan iets eerder, kijken of de foto’s nog beter kunnen met de berg meer in de zon.


vrijdag 7 juni 2019

Vrijdag 7-6-2019: Weer naar Utah

Vandaag vertrekken we dus een dag eerder dan gepland vanuit de Grand Canyon North Rim, omdat we er verder niet veel te doen hebben, en we dan liever een dag eerder in Zion zijn. We hebben nog wel een stuk wandeling gepland, naar beneden de canyon in. Het is heel koud, dus lange broek en vesten aan en op naar de North Kaibab trail. We willen lopen naar Coconino Point, dat is 1,2 kilometer enkele weg met een daling (of stijging zo je wilt) van 200 meter, dat is best pittig (voor ongeoefende klimmers). Als we een stukje gelopen hebben, steil naar beneden, blijken de uitzichten wel tegen te vallen. We hadden eigenlijk gedacht om in de canyon te kunnen kijken, maar we zien alleen bomen…. Gezamenlijk besluiten we daar de flinke klim omhoog niet voor te willen maken, dus we draaien om. Maar we zijn dus wel ín de canyon geweest deze keer! :-)
Daarna lopen we nog naar een aantal uitzichtpunten en naar Point Imperial, het enige punt aan de Cape Royal Road dat wel bereikbaar is, en dan vertrekken we bij de Grand Canyon en rijden naar Zion National Park.






We maken nog een stop bij het Visitor Center in Kanab, waar we horen dat de weg naar Cedar Breaks net weer open is gegaan, dus we waren een weekje te vroeg…. Ons “extra” hotel voor één nachtje in Zion is een prachtige Best Western met een leuk terras aan het zwembad, waar we ‘s middags wat lezen, voordat we ‘s avonds gaan eten bij Oscar’s Café, een oude bekende van vorig jaar. Het is er nog steeds even druk en even lekker!




Donderdag 6 juni: naar de Grand Canyon

Voor vandaag stond de Buckskin Gulch op het programma, onderweg van Page naar de Grand Canyon North Rim. Om verschillende redenen hebben we hier echter van af gezien. Ten eerste hebben we het dirtroad gedeelte van de route hier naartoe eergisteren met Steve van Paria Outfitters gereden en er waren stukken bij die we niet graag met de eigen huurauto zouden doen. Aangezien je op dirtroads niet verzekerd bent met de huurauto, willen we liever niet té veel risico nemen! Ook staat er door het natte weer van de laatste weken best wat water in de canyon en waar geen water staat, is het nog behoorlijk modderig. Verder is het er deze week nog vergeven van de “nasty” mini-bugs en tenslotte schijnt er een behoorlijk obstakel van bijna drie meter aan het begin van de canyon te zitten, waar we onszelf niet makkelijk voorbij zien komen. Een beetje klimmen kunnen we wel, maar we moeten niet overdrijven…. Al met al toch genoeg redenen om ervan af te zien. Dus… nu hebben we een dag “over” om te vullen onderweg naar de Grand Canyon.

We besluiten daarom om eerst nog maar eens naar de Horseshoe Bend te gaan; al twee keer eerder gezien, maar toch wel gaaf om nog eens naar te gaan kijken als we toch tijd over hebben. Inmiddels kost het $10 entree om het (nieuwe) parkeerterrein op te mogen en staan er hekjes bij de rand, heel anders dan toen we het in 2015 voor het eerst zagen. De City of Page heeft daar een goede nieuwe melkkoe in gevonden. Maar het blijft een prachtig uitzicht, zo hoog boven de Colorado rivier, waar die een bocht van bijna 360 graden om een rots heen maakt. Het is er al druk om negen uur, maar niet té druk, we kunnen op mooie plekken foto’s maken, samen met vele andere mensen. We zien zelfs een waaghals die op de rand boven de afgrond, een handstand staat te doen, voor een leuke foto! Doodeng!






Vervolgens rijden we verder, naar de Grand Canyon, via een mooie route met uitzicht op de Vermillion Cliffs. Onderweg stoppen we bij de Navajo Bridge over de Colorado rivier; die hier een waanzinnige groene kleur heeft! We rijden nog even naar Lee’s Ferry, waar we bij Paria Beach met de voeten in de rivier kunnen zitten, nou ja, alleen Aniek dan.





Inmiddels zijn we er echter achter gekomen dat de scenic route langs de North Rim van de Grand Canyon is afgesloten vanwege een breuk in de waterpijpleiding door, wederom, het slechte weer van de afgelopen weken. En die weg wilden we juist morgen rijden, en daarom hadden we twee nachten in de Grand Canyon geboekt. We besluiten de stoute schoenen aan te trekken en gewoon te vragen of we de tweede nacht nog mogen annuleren (waarvoor we eigenlijk al twee dagen te laat zijn). We verwachten eigenlijk van niet, maar wat blijkt, het is geen enkel probleem. De vriendelijke jongen aan de balie overlegt even met de manager en hoppakee, nacht gecancelled. Daarna even snel een extra nacht geboekt bij een hotel in Zion (nou ja, snel… de WiFi hier is waardeloos, dus dat werkte niet echt snel), zodat we daar nu drie nachten gaan slapen in plaats van twee. Ook niet bepaald een straf.

De temperatuur vandaag was ook weer zeer gevarieerd…. bij de Horseshoe Bend en de Navajo Bridge liepen we te puffen in 35 graden en aangekomen bij de Grand Canyon is dat weer gezakt naar een krappe 20 graden… lange broeken kunnen weer aan als we naar het Bright Angel Point lopen voor de zonsondergang boven de Grand Canyon.






Daarna gaan we eten in de lodge, er was pas om 21.00 uur plaats, dus honger hebben we inmiddels wel