Donderdag 30-5-2019: Highway 12

Als we ‘s ochtends de gordijnen open doen, blijkt de lucht stralend blauw te zijn. En hoewel de mensen buiten nog wel met lange broeken en jassen aan rondlopen, ziet het weer er dus wel vriendelijker uit dan de donkere wolken van gisteren. Eerst gaan we voor een uitgebreid ontbijt naar het restaurant in ons hotel Ruby’s Inn, dit jaar is het voor de eerst dat dat erbij zit, en daarmee kunnen we onze buiken aardig vullen; brood, cereals, yoghurt, scrambled eggs, muffins, fruit, en nog heel veel andere dingen waar we niet eens aan moeten denken voor ontbijt, zijn hier te krijgen zoveel we willen.

Daarna rijden we even naar Bryce Canyon, om die te bekijken op de “snelle” toeristenmanier; uit de auto, snel foto’s maken, volgende stop, weer foto’s maken en dóór…. Dit omdat we Bryce al enkele keren gezien hebben, maar we wel even een snufje mee willen pakken als we toch zo dichtbij zijn, want het is altijd wel weer supermooi!

Hierna willen we namelijk naar Losee Canyon en daar de Arches trail doen. Lenie is daar nog nooit geweest, en wil daar ook wel eens kijken. Het is een gebied in Red Canyon, vlakbij Bryce Canyon. Qua schoonheid haalt het het niet helemaal bij Bryce, maar als je een uurtje (of twee) over hebt, is het wel leuk om daar even te wandelen/klimmen. Het grote voordeel ten opzichte van Bryce is dan wel weer dat je het meestal helemaal voor je alleen hebt, en zo ook vandaag; we hebben er verder niemand gezien.

Na een uurtje hebben we de mooie Arches trail gelopen en stoppen we daarna nog even bij de Mossy Cave trail aan de buitenrand van Bryce, een korte maar leuke wandeling langs een klein riviertje naar een waterval, die in een half uurtje gedaan is.

Volgende stop was volgens planning de Willis Creek Slot Canyon, in Grand Staircase Escalante, al lange tijd op ons wensenlijstje. We vragen nog even na in het dichtstbijzijnde Visitor Center hoe het staat met de dirtroad van 10 kilometer die je moet rijden voor je daar bent, en volgens de medewerker daar is het goed te doen als je de regenwolken in de gaten houdt; aankomende regen betekent: wegwezen! We rijden dus naar het begin van de dirtroad, maar meteen na de eerste honderd meter moeten we al door een vijftig centimeter brede geul met behoorlijk diep water heen rijden…. en we besluiten unaniem dat we dat niet gaan doen, dadelijk zitten we met brokken aan de auto en dat kunnen we als drie a-technische dames niet gebruiken. Misschien is de weg verderop wel beter, maar we gaan het niet riskeren. Dus helaas…. weer geen Willis Creek, heel jammer.

In plaats daarvan rijden we over de mooie Highway 12 naar de Hole-in-the-Rock Road. Wederom een dirtroad, maar eentje die redelijk goed onderhouden wordt en dus ook goed te berijden is. We rijden hierover 20 kilometer om een bezoek te brengen aan de Devil’s Garden, een gebied met grillig gevormde rotspilaren in verschillende kleuren, erg leuk om even doorheen te wandelen.

Hierna verder over de Highway 12 en stoppen bij diverse uitzichtpunten. Soms waaien we uit onze vesten en het is ook behoorlijk fris voor de tijd van het jaar, maar gelukkig houden we het wel weer droog. We eten nog een taartje bij Kiva coffeehouse, en om half zes komen we aan bij ons hotel voor twee nachten bij Capitol Reef. We dineren in een restaurant/café en krijgen twee mega-grote pizza’s; zo groot dat we de restanten mee kunnen nemen voor lunch morgen en dan hebben we nog over…